De afgelopen maanden zijn er weer veel kinderen in mijn praktijk gekomen met wie ik een stukje mag meelopen.
Dat is fijn en heel erg boeiend.
Geen hoogbegaafd kind is hetzelfde, dus voor mij is het iedere keer weer fijn een onderzoekende houding aan te nemen en te ontdekken wat maakt dat ouders en kind bij mij komen. De redenen zijn zeer uiteenlopend. Zoals altijd heb ik eerst aparte gesprekken met de ouders en met het kind.
Een bewuste keuze en een noodzakelijke volgorde van werken.
Belangrijk is dat ik én van de ouders én van het kind hoor wat hun hulpvraag zou kunnen zijn, voordat we samen besluiten om een traject in te gaan.
Ik help ouders met het helder formuleren van de hulpvraag. Is die er niet dan hebben we geen doel om aan te werken en kunnen we straks niets gaan evalueren.
Het is net schooltje spelen….
